مراحل خواب

Description

مرحله 3

مرحله 3 خواب به نام N3 یا خواب عمیق نیز شناخته می شود و اگر کسی در این مرحله باشد، بیدار کردن آنها سخت تر است. تون عضلانی، نبض و سرعت تنفس در خواب N3 کاهش می یابد زیرا بدن حتی بیشتر آرام می شود.

فعالیت مغز در این دوره دارای یک الگوی قابل شناسایی از امواج دلتا است. به همین دلیل، مرحله 3 ممکن است خواب دلتا یا خواب موج آهسته (SWS) نیز نامیده شود.

کارشناسان بر این باورند که این مرحله برای خواب ترمیمی حیاتی است و به بهبود و رشد بدن کمک می کنه. همچنین ممکن است سیستم ایمنی و سایر فرآیندهای کلیدی بدن را تقویت کند. اگرچه فعالیت مغز کاهش می یابد، اما شواهدی وجود دارد که خواب عمیق به خلاقیت و حافظه کمک می کند.

در نیمه اول شب بیشترین زمان را در خواب عمیق می گذرانید. در طول چرخه های اولیه خواب، مراحل N3 معمولاً 20 تا 40 دقیقه طول می کشد. با ادامه خواب، این مراحل کوتاه تر می شوند و در عوض زمان بیشتری در خواب REM سپری می شود.

خب حالا خواب REM یا حرکت سریع چشم چی هست

در طول خواب REM، فعالیت مغز افزایش می یابد و به سطوحی نزدیک می شود که هنگام بیداری مشاهده می شود. همان زمان، بدن دچار فلج موقت ماهیچه ها میشه ، البته دو استثنا وجود دارد: ماهیچه چشم ها و ماهیچه هایی که تنفس را کنترل می کنند. حتی با وجود بسته بودن چشم ها، می توان آنها را به سرعت در حال حرکت دید، به همین دلیل این مرحله نام خود را گرفت.

اعتقاد بر این است که خواب REM برای عملکردهای شناختی مانند حافظه، یادگیری و خلاقیت ضروری است

. خواب REM با واضح ترین رویاها شناخته می شود که با افزایش قابل توجه فعالیت مغز توضیح داده می شود. رویاها می توانند در هر مرحله خواب رخ دهند، اما در دوره های NREM کمتر رایج هستند.

در شرایط عادی، تا زمانی که حدود 90 دقیقه نخوابید، وارد مرحله خواب REM نمی شوید. با ادامه شب، مراحل REM طولانی تر می شوند، به خصوص در نیمه دوم شب. در حالی که اولین مرحله REM ممکن است فقط چند دقیقه طول بکشد، مراحل بعدی ممکن است حدود یک ساعت طول بکشد. در مجموع، مراحل REM حدود 25 درصد از خواب بزرگسالان را تشکیل می دهد.

مراحل خواب بسیار مهم هستند زیرا به مغز و بدن اجازه می دهند تا بهبود یابند و رشد کنند. عدم دریافت کافی خواب عمیق و خواب REM ممکن است بر تفکر، هیجانات و سلامت جسمانی تاثیر بزارد. خواب‌آورانی که اغلب در مراحل اولیه بیدار می‌شوند، مانند افراد مبتلا به آپنه خواب، ممکن است برای چرخه صحیح به این مراحل خواب عمیق‌تر دچار مشکل شوند. افراد مبتلا به بی خوابی ممکن است به اندازه کافی نخوابند تا زمان مورد نیاز را در هر مرحله جمع کنند.

مغز ما و رویاها

اسکن های MRI اطلاعات دقیقی در مورد فعالیت مغز در مقایسه با ضبط الکترود ارائه می دهند. آنها مغز را به هزاران جعبه یا پیکسل مجزا تقسیم می کنند و فعالیت محلی هر پیکسل را اندازه گیری می کنند. این امر به محققان اجازه می دهد تا تغییرات فعالیت مغز را در طول خواب REM و رویا با دقت بیشتری مشاهده کنند.

(((در طول خواب عمیق NREM بدون رویا، فعالیت متابولیک کلی نسبت به میزان اندازه گیری شده در یک فرد که در حال استراحت است اما بیدار است، کاهش متوسطی را نشان می دهد. با این حال، هنگامی که فرد به خواب REM میره و شروع به رویا دیدن می کند، اتفاق بسیار متفاوتی رخ می دهد. بخش‌های زیادی از مغز در اسکن MRI با شروع خواب REM “روشن” می‌شوند که نشان‌دهنده افزایش شدید فعالیت‌ مغز است. در واقع، چهارقسمت اصلی مغز وجود دارد که وقتی شخصی در خواب REM رویا می بیند، فعالیت آنها افزایش می یابد: (1) مناطق بینایی فضایی در پشت مغز، که ادراک بصری پیچیده را امکان پذیر می کند. (2) قشر حرکتی که مسیول حرکت. (3) هیپوکامپ و نواحی اطراف که کرده‌ایم که مربوط به حافظه و حافظه سرگذشتی (حافظه اتوبیوگرافیک به خاطره تاریخ شخصی فرد اشاره دارد (رابینسون، 1976). مثال‌ها ممکن است شامل خاطراتی از تجربیاتی باشد که در دوران کودکی، اولین باری که رانندگی ماشین را یاد گرفتیم) شما پشتیبانی می‌کنند. و (4) مراکز هیجانی عمیق مغز یعنی آمیگدال وسینگولیت کورتکس یا همون قشر کمربندی، که بالای آمیگدال قرار دارد و سطح داخلی مغز شما را می‌پوشاند – که هر دو به تولید و پردازش هیجان ها کمک می‌کنند. در واقع، این مناطق هیجانی مغز در مقایسه با زمانی که ما بیدار هستیم تا 30 درصد بیشتر در خواب REM فعال تر هستند!)))

این بینش در مورد فعالیت مغز در طول خواب REM به درک ما از اینکه چرا رویا می بینیم و عملکردهایی که رویاپردازی انجام می دهد کمک می کند.

خواب REM که با رویاپردازی واضح مشخص می شود، افزایش فعالیت مغز را در نواحی خاص و کاهش فعالیت در مناطق دیگر را نشان می دهد. اسکن‌های مغزی نشان داده‌اند که در طول خواب REM، نواحی محدود شده در کناره‌های قشر پیشانی مغز که مسئول تفکر منطقی و تصمیم‌گیری هستند، به‌طور قابل توجهی سرکوب می‌شوند. این امر نشان می دهد که قشر پیشانی  مغز که مدیر ارشد اجرایی بر تفکر منطقی است، در طول خواب REM به طور موقت غیرفعال می شود.

بنابراین خواب REM را می توان به عنوان حالتی در نظر گرفت که با فعال شدن قوی در نواحی حافظه بصری، حرکتی، هیجانی و حافظه سرگذشتی مغز مشخص می شود، در عین حال در مناطقی که تفکر منطقی را کنترل می کنند، غیرفعال شدن نسبی است.

استفاده از اسکن‌های ام‌آر‌آی، درک علمی از خواب و رویاپردازی REM ارائه کرده است که از تئوری‌های رویاهای گذشته مانند فروید پیشی گرفته است. دانشمندان توانسته‌اند بر اساس الگوهای فعالیت مغز مشاهده شده در خواب REM پیش‌بینی‌هایی درباره ماهیت رویاها انجام دهند. به عنوان مثال، با تجزیه و تحلیل اسکن های مغز، آنها می توانند پیش بینی کنند که آیا رویا بصری، احساسی یا شامل فعالیت حرکتی خواهد بود. در آزمایش‌ها، محققان شکل رویای یک فرد را قبل از اینکه گزارش دهند، تنها با بررسی فعالیت مغز آنها به دقت پیش‌بینی کردند.

در حالی که توانایی پیش بینی شکل رویاها انقلابی بود، محتوای رویاها همچنان یک سوال چالش برانگیزتر باقی ماند. در سال 2013، یک تیم تحقیقاتی در ژاپن پیشرفت قابل توجهی در این زمینه داشت. با رمزگشایی الگوهای فعالیت مغز، آنها با موفقیت تشخیص دادند که افراد در لحظه خواب چه چیزی در خواب دیده بودند. این مطالعه مقدماتی است و با تعداد کمی از شرکت کنندگان انجام شد، اما نشان دهنده گامی قابل توجه به سمت درک محتوای رویاها است.

به طور کلی، این پیشرفت‌ها در تکنیک‌های تصویربرداری و رمزگشایی مغز، بینش‌های ارزشمندی را در مورد ماهیت و محتوای رویاها در طول خواب REM ارائه کرده‌اند و کارکردهای پیچیده ذهن رویاپرداز را روشن می‌کنند.

در آزمایشی که توسط دکتر یوکیاسو کامیتانی و تیمش در ژاپن انجام شد، شرکت‌کنندگان در حالی که به خواب می‌رفتند، بیدار می‌شدند و خواب‌هایشان را گزارش می‌کردند، در یک اسکنر MRI قرار گرفتند. این فرآیند چندین بار در طول چند روز تکرار شد که منجر به مجموعه‌ای از گزارش‌های رویا و عکس‌های فوری مربوط به فعالیت مغز شد. محققان سپس رویاها را بر اساس فراوانی آنها در بیست دسته محتوای اصلی، مانند کتاب، ماشین، مبلمان و غذا دسته بندی کردند.

برای ایجاد یک خط پایه برای فعالیت مغزی شرکت‌کنندگان در هنگام درک تصاویر بصری در هنگام بیداری، محققان عکس‌های واقعی هر دسته را به آنها نشان دادند و فعالیت مغز آنها را اندازه‌گیری کردند. محققان با استفاده از این الگوهای فعالیت مغز در بیداری به عنوان یک الگو، فعالیت مغز در خواب را برای پیش بینی محتوای رویاهای شرکت کنندگان تجزیه و تحلیل کردند. آنها توانستند به طور دقیق تعیین کنند که آیا این رویا شامل یک مرد، یک زن، یک سگ، یک تخت، گل یا چاقو است که اساساً از طریق اسکن MRI “خواندن رویا” را شامل می شود.

معنی و محتوای رویاها

مطالعات MRI بینش های ارزشمندی را در مورد ماهیت رویا ارائه کرده است و به دانشمندان اجازه داده است تا رویاها را تا حدودی رمزگشایی کنند. این یافته‌ها همچنین پرسش دیرینه منشأ رویاها را روشن کرده است. در زمان‌های قدیم، تصور می‌شد که رویاها پیام‌هایی از جانب خدایان هستند، اما ارسطو این تصور را به چالش کشید و پیشنهاد کرد که رویاها با تجربیات اخیر بیداری مرتبط هستند. با این حال، این زیگموند فروید بود که با قرار دادن محکم رویاها در قلمرو مغز و ذهن افراد، سهم علمی قابل توجهی در تحقیقات رویاها داشت. فروید در کتاب خود “تعبیر رویاها” درک رویاها را از منابع ماوراء طبیعی به حوزه تشریحی و روانی مغز تغییر داد. این تغییر پارادایم امکان بررسی سیستماتیک رویاها را در قلمرو علوم اعصاب فراهم کرد. علیرغم انتقاداتی که فروید دریافت کرده است، شناخت او از مغز به عنوان منبع رویاها، لحظه ای محوری در مطالعه رویاها و ظهور علم اعصاب به عنوان زمینه ای برای کشف پدیده های رویا بود.

نظریه تعبیر خواب فروید در عین تأثیرگذاری، از نظر اثبات پذیری و اعتبار علمی با چالش های مهمی مواجه بود. به گفته فروید، رویاها از آرزوها و امیال ناخودآگاه سرچشمه می گیرند که برای محافظت ازفردی که خواب است می باشد. او معتقد بود که محتوای پنهان رویاها را رمزگشایی کرده است و می تواند معنای واقعی آنها را آشکار کند. با این حال، نظریه او فاقد پیش‌بینی‌های واضحی بود که بتوان آن را از طریق آزمایش‌ها آزمایش کرد، و پشتیبانی یا رد ادعاهای او را دشوار می‌کرد.

این فقدان شواهد تجربی منجر به افول شیوه های روانکاوی فروید در تحقیقات علمی شد. به عنوان مثال، هنگامی که روانکاوان متعدد فرویدی یک رویا را تعبیر کردند، تعابیر آنها بسیار متفاوت بود که نشان دهنده عدم ثبات و قابلیت اطمینان در روش است. برخلاف روش‌های علمی مانند تاریخ‌گذاری کربن، که می‌توان آن‌ها را از طریق نتایج ثابت و قابل تکرار تأیید کرد، روش تعبیر خواب فروید چنین قابلیت اطمینانی را نشان نداد. در نتیجه، نظریات فروید به طور گسترده در جامعه علمی پذیرفته نشده است.

خود فروید محدودیت های نظریه اش را تصدیق کرد و پیش بینی کرد که تحقیقات آینده اساس ارگانیک رویاها را کشف کند. روش‌های اسکن مغز، بینش‌هایی را در مورد منبع رویاها ارائه کرده‌اند، و نشان می‌دهند که رویاها صرفاً تکرار تجربیات بیداری نیستند، بلکه حاوی موضوعات احساسی و نگرانی‌های زندگی روزمره ما هستند. این مفهوم فروید از محتوای پنهان پنهان را به چالش می کشد و نشان می دهد که رویاها بدون نیاز به تفسیر شفاف و قابل شناسایی هستند.

آیا رویاها کارکردی دارند؟

مطالعات علمی اخیر با استفاده از معیارهای فعالیت مغز و آزمایش‌های دقیق به درک ما از رویاهای انسان، از جمله شکل، محتوا و منبع آنها در بیداری کمک کرده است. با این حال، جنبه مهمی که باید مورد بررسی قرار گیرد، عملکرد رویاها است. در حالی که خواب REM، مرحله ای که در طی آن رویاها عمدتاً رخ می دهند، عملکردهای مختلفی را انجام می دهد، این سوال مطرح می شود که آیا رویاها خود هدف خاصی دارند یا خیر. شواهد علمی نشان می دهد که رویاها در واقع عملکردی فراتر از خواب REM دارند.

کارکردهای رویا

-رویا به عنوان درمان یک شبه

برای مدت طولانی، رویاها صرفاً محصولات جانبی خواب REM در نظر گرفته می شدند که هیچ هدف مهمی نداشتند. برای نشان دادن این مفهوم، از تشبیه یک لامپ که علاوه بر نور، گرما تولید می کند استفاده می شود. گرما عملکرد مورد نظر لامپ نیست، بلکه یک پیامد ناخواسته است. به طور مشابه، رویاها ممکن است به عنوان پدیده های ثانویه خواب REM در نظر گرفته شوند که فاقد هر گونه سودمندی یا پیامد ذاتی هستند.

برای تعیین اینکه آیا رویاها هدف واقعی فراتر از خواب REM دارند، دانشمندان ابتدا عملکردهای خود خواب REM را بررسی کردند. اگر محتوای رویاها در رابطه با مزایای خواب REM قدرت پیش بینی نداشت، نشان می داد که رویاها رویداد اضافی یا ثانویه هستند و خواب REM به تنهایی کافی است. با این حال، اگر رویاهای خاصی برای دستیابی به مزایای تطبیقی (مناسب بودن با محیطی که فرد در آن زندگی می کند ) خواب REM ضروری باشد، نشان دهنده این است که هم خواب REM و هم رویاپردازی در مورد تجربیات خاص ضروری هستند. در چنین حالتی، رویاها را نمی توان به عنوان محصولات جانبی نادیده گرفت، اما می تواند به عنوان بخش جدایی ناپذیر خواب و عملکردهای تطبیقی آن شناخته شود.

بر اساس این چارچوب، دو مزیت اصلی خواب REM شناسایی شده است. این مزایا نه تنها به داشتن خواب REM بلکه بر رویاپردازی در مورد چیزهای خاص نیز متکی است. داشتن خواب REM ضروری است، اما به تنهایی کافی نیست. رویاها پدیده های اضافی یا ثانویه نیستند، بلکه نقش فعالی دارند.

اولین کارکرد رویاها مربوط به سلامت عاطفی و روانی است. عملکرد دوم شامل حل مسئله و خلاقیت است، حوزه مورد علاقه کسانی که سعی در کنترل رویاهای خود دارند، که در قسمت بعدی مورد بحث قرار خواهد گرفت.

اولین کارکرد رویاها مربوط به سلامت عاطفی و روانی است

خواب دیدن – مرهم آرام بخش

نویسنده این کتاب تحقیقات علمی انجام داد تا این ایده را آزمایش کند که زمان صرف شده در خواب رویایی ، به ویژه خواب REM، می تواند زخم های عاطفی را التیام بخشد و درمان یک شبه را ارائه دهد. در طول خواب REM، مغز تغییراتی را در شیمی اعصاب تجربه می‌کند و ماده شیمیایی مرتبط با استرس نورآدرنالین متوقف می‌شود. مطالعات قبلی نشان داد که ساختارهای مغزی مرتبط با هیجانات و حافظه در طول خواب REM دوباره فعال می‌شوند که احتمال پردازش حافظه هیجانی را نشان می‌دهد. این تئوری پیشنهاد می‌کند که خواب REM امکان از بین بردن هیجانات دردناک مرتبط با تجربیات ناراحت‌کننده را فراهم می‌کند و در عین حال جزئیات حافظه را حفظ می‌کند.

برای آزمایش این نظریه، نویسنده آزمایشی را با دو گروه از شرکت کنندگان انجام داد که تصاویر هیجانی را مشاهده کردند و سپس پس از یک دوره بیداری یا خواب دوباره تصاویر را مشاهده کردند. گروهی که بین تماشای تصاویر هیجانی می‌خوابیدند، کاهش پاسخ هیجانی را گزارش کردند و اسکن‌های مغزی آن‌ها کاهش واکنش‌پذیری در آمیگدال (مرکز هیجانی) و افزایش درگیری قشر پیشانی مغز (مرتبط با کنترل منطقی) را نشان داد. در مقابل، گروهی که بیدار ماندند هیچ کاهشی در واکنش هیجانی نشان ندادند و تجربه مجدد قدرتمندی از احساسات دردناک را تجربه کردند.

تحقیقات بیشتر توسط گروهی دیگر بر روی بیماران مبتلا به افسردگی به دلیل آسیب یا ترومای هیجانی متمرکز شد. مشخص شد که تنها بیمارانی که در طول زمان تروما در مورد تجربیات هیجانی خواب دیده بودند، وضوح بالینی به دست آوردند و از افسردگی بهبود یافتند. این شکل خاص از رویا، که مستقیماً موضوعات هیجانی را در بر می گیرد، برای کنار آمدن با مسایل هیجانی  و حرکت رو به جلو بسیار مهم بود.

نویسنده سپس این نظریه را در مورد اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) به کار برد و نشان داد که سطوح بالای نورآدرنالین در مغز، پردازش هیجانی در طول خواب را مختل می کند و منجر به تداوم خاطرات آسیب زا و کابوس های مکرر می شود. همچنین محققان به طور ناگهانی متوجه شدند که پرازوسین، دارویی که برای کاهش فشار خون استفاده می شود، نورآدرنالین را در مغز سرکوب می کند و کابوس های شبانه را در بیماران PTSD کاهش می دهد. این دارو باعث خواب REM سالم تر شد، علائم را کاهش داد و دفعات کابوس های تکراری را کاهش داد.

محققان شواهد بالینی را ارائه کرند که از نظریه درمان هیجانی یک شبه حمایت می کرد و منجر به تایید پرازوسین به عنوان درمانی برای کابوس های ترومایی مکرر در بیماران PTSD شد. در حالی که تحقیقات بیشتری برای پرداختن به انواع مختلف تروما و بهبود گزینه‌های درمانی مورد نیاز است، این یافته‌ها توضیح علمی برای عملکرد خواب REM و احتمالات ممکن برای درمان بیماری‌های روانی مانند افسردگی ارائه می‌دهند.

رویا برای رمزگشایی از تجربیات بیداری

خواب REM با افزایش توانایی ما در درک و تفسیر دقیق حالات چهره، مزیت مهمی برای سلامت روان ارائه می‌کند. حالات چهره سیگنال های حیاتی در محیط ما هستند که هیجانات و نیت ها یا خواسته ها را با هم مرتبط می کنند. نواحی مغز که مسئول رمزگشایی این سیگنال‌ها هستند، در طول خواب REM مجددا تنظیممی‌شوند و از بازشناسی دقیق هیجانی پس از بیداری اطمینان حاصل می‌کنند. بدون خواب REM کافی، تنظیم هیجانی مغز آسیب می بیند و تفسیر حالات چهره مخدوش می شه و باعث سردرگمی بین تشخیص دوستان و دشمنان می شود.

محققان آزمایشی را انجام دادند که در آن شرکت‌کنندگان مجموعه‌ای از تصاویر را مشاهده کردند که چهره یک فرد را با حالات هیجانی متفاوت نشان می‌داد. کسانی که یک شب خواب REM کامل داشتند، توانایی دقیقی برای تمایز بین هیجانات نشان دادند. در مقابل، شرکت کنندگان محروم از خواب، به ویژه آنهایی که خواب REM نداشتند، برای تمایز دقیق بین هیجانات مختلف تلاش کردند. کیفیت خواب REM به طور مستقیم با بازشناسی دقیق هیجانی مرتبط است و اهمیت آن را در درک دنیای اجتماعی برجسته می کند.

فقدان دقت هیجانی خواب REM منجر به سوگیری ترس پیش‌فرض شد، که در آن حتی چهره‌های دوستانه به‌عنوان تهدیدآمیز تلقی می‌شدند. این ادراک تحریف شده از واقعیت پیامدهای عمیقی داشت و بر افراد در حرفه هایی که نیاز به خواندن دقیق هیجانات دارند، مانند اجرای قانون، مراقبت های بهداشتی و والدین تأثیر گذاشت. افراد محروم از خواب فاقد خواب REM مستعد تصمیم گیری نامناسب هستند که به طور بالقوه منجر به پیامدهای جدی می شود.

جالب توجه است که اثرتنظیم (کالیبراسیون) مجدد خواب REM به ویژه در دوران گذار به دوران نوجوانی قابل توجه است. در این مرحله رشد، جایی که نوجوانان به طور مستقل در دنیای هیجانی اجتماعی زندگی می کنند، خواب REM نقش مهمی در تنظیم مجدد هیجانی آنها ایفا می کند. در حالی که خواب REM برای کودکان و نوزادان مهم است، به ویژه در دوران نوجوانی ارزشمند می‌شود و مغز در حال رشد را قادر می‌سازد تا به طور مستقل در دنیای هیجانی پیچیده حرکت کند.

تأثیر مخرب زمان شروع اولیه مدرسه بر خواب REM نوجوانان (تینیجر) موضوعی نگران کننده است. این برنامه‌ها با محروم کردن خواب اولیه REM در اوایل صبح، توانایی مغز در حال رشد آن‌ها را برای بهره‌مندی از بازسنجی هیجانی مختل می‌کنند. این محرومیت تأثیرات گسترده ای بر سلامت هیجانی آنها دارد. شناخت این مسائل و رسیدگی به اختلال خواب REM برای حمایت از سلامت روانی کلی و سلامت هیجانی نوجوانان بسیار مهم است.

خلاقیت و حل مسئله رویا

گذشته از اینکه خواب REM  که از سلامت عقل و سلامت عاطفی شما محافظت می کند، خواب REM و رویا دیدن یک مزیت متمایز دیگر نیز دارد: پردازش هوشمند اطلاعات که خلاقیت را القا می کند و حل مسئله را ترویج می کند. به حدی که برخی از افراد سعی می کنند این فرآیند غیر ارادی را کنترل کنند و تجربیات رویایی خود را در حین دیدن رویا هدایت کنند.

رویاپردازی: دستگاهی برای پرورش خلاقیت

خواب REM که مخفف عبارت Rapid Eye Movement حرکت سریع چشم است، مرحله ای از خواب است که با فعالیت شدید مغز و رویاپردازی واضح مشخص می شود. در حالی که خواب عمیق NREM (حرکت غیر سریع چشم) برای تقویت حافظه افراد شناخته شده است، در طول خواب REM است که جادوی واقعی اتفاق می افتد. این مرحله از خواب مزیت منحصربه‌فرد و مکملی را ارائه می‌کند که آن خاطرات فردی را به روش‌های بدیع و انتزاعی در هم می‌آمیزد.

در طول خواب REM، حالت خواب رویایی، مغز درگیر فرآیند تثبیت و ادغام اطلاعات می شود. در این فرآیند حجم وسیعی از دانش اکتسابی موشکافی می شه و به مغز این امکان را می دهد که قواعد و مشترکات مهم را استخراج کند، که اغلب به عنوان ” اصل کلام” شناخته می شود. این فرآیند منجر به تجدیدنظر (شبکه گسترده ذهن) “Mind Wide Web” می شود، اصطلاحی که برای توصیف شبکه به روز شده دانش به هم پیوسته در مغز ابداع شده است.

اهمیت خواب REM و رویا در توانایی آنها در فراهم کردن بستری برای مغز جهت حل مشکلات پیچیده و کشف راه حل های خلاقانه نهفته است. در طی این حالت است که مغز می تواند اطلاعات به ظاهر نامرتبط را به هم متصل کند و بینش جدیدی ایجاد کند. مغزی میتونه رویا ببینه می‌تواند راه‌حل‌هایی را برای مشکلات غیرقابل نفوذ قبلی پیش‌بینی کند و نوعی کیمیاگری اطلاعاتی را ارائه دهد.

یکی از نمونه های قابل توجه قدرت رویاهای خواب REM، داستان دِمیتری مندِلیف، شیمیدان مشهور روسی است. مندِلیف در یافتن منطق سازمانی در پس عناصر شناخته شده در جهان علاقه زیادی داشت. پس از سال‌ها تلاش ناموفق برای رمزگشایی این منطق ، سرانجام در حالی که خواب بود، موفقیتی را تجربه کرد. در خواب، میزی را دید که در آن همه عناصر به اندازه لازم در جای خود قرار گرفتند. این کشف الهام‌گرفته از رویا منجر به توسعه جدول تناوبی عناصر شد، گه یک دستاورد بزرگ در زمینه شیمی.

کشف های مشابه الهام گرفته از رویا تأثیر عمیقی در زمینه های مختلف داشته است. رویای اوتو لوی، عصب شناس، منجر به کشف ارتباط شیمیایی بین سلول های عصبی شد و جایزه نوبل را برای او به ارمغان آورد. حتی در عرصه هنر و موسیقی، رویاها نقشی محوری داشته اند. پل مک کارتنی معروف است که با ملودی آهنگ “دیروز” در سرش از خواب بیدار شد، در

این مثال ها ظرفیت قابل توجه خواب REM و رویا را برای پرورش خلاقیت و حل مسئله برجسته می کند. در حالی که مکانیسم‌های دقیق پشت این پدیده‌ها هنوز در حال بررسی هستند، واضح است که خواب REM نقش مهمی در پردازش حافظه تداعی کننده ایفا می‌کند. این امر به مغز اجازه می دهد تا ارتباط برقرار کند و بینش های خلاقانه ای را بدست آورد که ممکن است در هنگام بیداری به آسانی قابل مشاهده نباشند.

در نتیجه، خواب REM و رویاپردازی نه تنها برای تثبیت حافظه ضروری هستند، بلکه فرصتی منحصر به فرد برای مغز فراهم می‌کنند تا خاطرات را به روش‌های جدید ترکیب و ادغام کند. این فرآیند، که به عنوان ایده پردازی شناخته می شود، منجر به اکتشافات پیشگامانه و جهش های خلاقانه در طول تاریخ شده است. درک مکانیسم‌های زیربنای خواب و رویاپردازی REM می‌تواند بینش‌های ارزشمندی را در مورد چگونگی پردازش و ترکیب اطلاعات توسط مغز ارائه دهد که منجر به دیدگاه‌های جدیدی در حل مسئله و خلاقیت انسان می‌شود.

اهمیت محتوای رویا در حل مسئله

محتوای رویا نقشی اساسی در موفقیت حل مسئله ایفا می کند و از عمل صرف رویا دیدن یا خوابیدن پیشی می گیرد. مطالعه ای که توسط یک گروه از محققین با استفاده از مازو واقعیت مجازی virtual reality انجام شد، تأثیر رویاپردازی را بر عملکرد حافظه نشان داد. شرکت‌کنندگانی که چرت می‌زدند و گزارش می‌دادند عناصر مرتبط با ماز را خواب می‌بینند، در مقایسه با کسانی که خوابیده‌اند اما تجارب مربوط به ماز را در خواب ندیده‌اند، عملکرد بسیار بهتری نشان دادند.

این گزارش‌های مربوط به رویا، بازپخش دقیق تجربه یادگیری اولیه نبودند. در عوض، مغز رویا به طور انتخابی قطعات مرتبط را از تجربه یادگیری استخراج کرد و آنها را در زمینه وسیع تری از تجربیات و دانش گذشته جا داد. رویاها تجربیات سرگذشتی که مربوط به خاطرات گذشته فرد میشه را می‌گیرند و به طرز ماهرانه‌ای آن‌ها را به دانش موجود متصل می‌کنند و پیوندها و کشف های جدیدی را آشکار می‌کنند. هدف درک و ارتباط یادگیری اخیر با دانش قبلی، جستجوی راه حل های بالقوه برای مشکلات آینده است.

این فرآیند یکپارچه‌سازی تجربیات و به‌کارگیری آن‌ها در خاطرات ذخیره‌شده، نقش خواب و رویاپردازی REM را از خواب NREM متمایز می‌کند، که در درجه اول خاطرات را تثبیت می‌کند. رویاها انتقال یادگیری از یک زمینه به زمینه های دیگر ذخیره شده در حافظه را تسهیل می کنند و تفکر خلاق و توانایی های حل مسئله را تقویت می کنند.

شخصیت‌های تاریخی مانند توماس ادیسون قدرت رویا را تشخیص دادند و از آن به عنوان ابزاری برای خلاقیت استفاده کردند. ادیسون که به خاطر عادت چرت زدن در طول روز شهرت داشت، عمداً از بینش های به دست آمده از رویاهای خود استفاده کرد. او در حالی که گلوله های استیلی در دست داشت روی صندلی می خوابید. وقتی وارد حالت رویا می شد، تون ماهیچه‌اش شل می شد و باعث شد گلوله های استیلی را روی یک قابلمه فلزی بیندازد و او را بیدار کند تا سیل ایده‌های خلاقانه‌ای را که از رویاهایش سرازیر می‌شود، ثبت کند.

این یافته‌های علمی این ایده را به چالش می‌کشد که توانایی خلاقانه قابل توجه را می‌توان تنها از طریق خواب کوتاه به دست آورد. در حالی که افسانه های تاریخی مانند ادیسون ممکن است الگوهای خواب منحصر به فردی داشته باشند، استفاده از رویاپردازی و تأثیر خواب در حل مسئله را نمی توان نادیده گرفت. محتوای رویایی، و توانایی اش در ارتباط دادن تجربیات و باز کردن بینش های خلاقانه، در فرآیند یافتن راه حل ها بسیار مهم است.