یک خواب خوب شبانه با یک روز سالم شروع می شود

خواب برای سلامتی و تندرستی ضروری است. در حالی که اهمیت اساسی خواب در تمام سنین ثابت است، عوامل موثر بر آن و همچنین الگوها و پیامدهای آن می‌تواند بین کودکان و بزرگسالان متفاوت باشد. خواب ضعیف که معمولاً از نظر طول مدت خواب کوتاه، زمان‌بندی تأخیر خواب و کیفیت پایین خواب مشخص می‌شود، با طیف گسترده‌ای از پیامدهای منفی سلامت همراه است. با تلاش‌ها و مداخلات برای ارتقای خواب، اهمیت خواب برای سلامتی توجه بسیاری به خود جلب کرده است. به طور فزاینده ای به عنوان یک اولویت بهداشت عمومی در نظر گرفته می شود.

اصطلاح «سلامت خواب» توسط بوییس به عنوان معیاری برای ارتقای سلامت پیشنهاد شد. این چارچوب تشخیص می دهد که ابعاد مختلفی از خواب وجود دارد، از جمله مدت زمان، تداوم/ کارایی، زمان بندی، هوشیاری/خواب آلودگی، رضایت/کیفیت و به تازگی منظم بودن خواب. در عین حال، پیشرفت‌های اخیر در اپیدمیولوژی استفاده از زمان نشان می‌دهد که هنگام در نظر گرفتن رفتارهای قابل تغییر سبک زندگی، خواب ممکن است به اندازه فعالیت بدنی مهم باشد.

اکنون مشخص شده است که خواب، فعالیت بدنی و زمان بی‌تحرکی بخش‌های متقابلاً منحصر به فرد 24 ساعت شبانه‌روز هستند. یعنی اگر فعالیت بدنی افزایش یابد، باید در خواب، زمان بی‌تحرکی یا هر دو، کاهش برابر و معکوس داشته باشد.

علاوه بر این، این احتمال وجود دارد که کودکان و بزرگسالان بر اساس عواملی مانند مدرسه، کار و تعهدات اجتماعی، این مؤلفه‌ها را به‌طور متفاوتی اولویت‌بندی کنند. این امر درک ما را از نگاه جداگانه به این رفتارها دور می کند. در عوض، بر نیاز به درک روز بر حسب «ترکیب فعالیت» تأکید می‌کند. توصیه هایی که بر فعالیت بدنی تمرکز دارند (مثلاً اطمینان از 30 دقیقه فعالیت بدنی در روز) در نتیجه با توصیه هایی جایگزین می شوند که مبادلاتی را در نحوه گذراندن وقت خود در نظر می گیرند.

مطالعه‌ای در دانشگاه استرالیای جنوبی نشان می‌دهد که داشتن یک خواب خوب شبانه با ساختار روز شما مرتبط است و ورزش در قلب کیفیت خواب قرار دارد.

این مطالعه مؤلفه‌های مختلف استفاده از زمان و جنبه‌های مختلف خواب را در میان 1168 کودک (میانگین سن 12 سال) و 1360 بزرگسال (والدین آنها، میانگین سنی 44 سال، بیشتر مادران) مورد بررسی قرار داد. این مطالعه نشان داد که کودکان و بزرگسالان با سطوح بالاتر فعالیت بدنی متوسط تا شدید، کمتر مشکل خواب داشتند و کاهش خستگی و کیفیت خواب بهتری داشتند.

دستورالعمل های استرالیا نشان می دهد که بیشتر بزرگسالان به حدود هشت ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارند و کودکان و نوجوانان به 8 تا 11 ساعت خواب در شب نیاز دارند.

دکتر لیزا ماتریسیانی، محقق این مطالعه می‌گوید درک عواملی که بر کیفیت خواب تأثیر می‌گذارند برای سلامتی و تندرستی حیاتی است.

او همچنین می گوید: «با وجود آنچه در مورد خواب می دانیم، بسیاری از مردم هنوز برای رسیدن به یک خواب خوب در شب تلاش می کنند.

هنگامی که مردم به کیفیت خواب فکر می کنند، تمایل دارند بلافاصله قبل از خواب روی تنظیمات تمرکز کنند – به عنوان مثال، پرهیز از صفحه نمایش، نخوردن زیاد و اجتناب از الکل – اما تحقیقات ما فراتر از این و مربوط به طیف وسیعی از فعالیت هایی است که در طول روز انجام می دهیم.

آنچه ما دریافتیم این است که فعالیت‌های روزانه ما با جنبه‌های مختلف خواب ما مرتبط است، از کیفیت خواب، راندمان خواب (چه مقدار از زمانی را که در رختخواب می‌گذرانید، زمانی است که واقعاً خواب هستید) گرفته تا میزان کلی زمانی که می‌خوابیم، میزان خستگی در طول روز و زمانی که تصمیم می گیریم به رختخواب برویم.

گاهی اوقات، فعالیت‌هایی که انتخاب می‌کنیم ممکن است مستقیماً خواب را جابجا کند – فکر کنید بچه‌ها تا آخر شب بازی‌های ویدیویی انجام می دهند – اما گاهی اوقات، این نحوه گذراندن ساعات روزمان است.

در این مطالعه ما شبیه‌سازی‌های مختلفی ایجاد کردیم تا ببینیم چگونه جنبه‌های طولانی و محدودکننده زمان با جنبه‌های مختلف خواب مرتبط است.

ما دریافتیم که اگر کودکان و بزرگسالان فعالیت بدنی متوسط تا شدید را افزایش دهند، احساس خستگی کمتری خواهند داشت، خواب مشکل دار کمتر و خواب با کیفیت بهتری خواهند داشت.

جالب اینجاست که صرف وقت بیشتر برای خواب، خواب ناآرام بیشتری را پیش‌بینی می‌کرد.

همه خواهان یک خواب خوب هستند. اگر این موضوع فقط فعالیت بیشتر در طول روز باشد، ممکن است برای بسیاری از ما یک هدف نسبتاً دست یافتنی باشد.