خروپف اغلب نشانه یک بیماری بسیار جدی است که به عنوان آپنه انسدادی خواب شناخته می شود، یک اختلال رایج که با خروپف بلند مشخص می شود و تنفس متوقف می شود و دوباره شروع می شود. تا به حال تصور می شد که هر چه خروپف بلندتر باشد، آپنه خواب بدتر است. اما تحقیقات فعلی و در حال انجام نشان می دهد که الگوها ممکن است در نحوه تفکر ما در مورد خروپف تغییر کنند.
دکتر دان ونا، محقق بخش خواب و اختلالات شبانه روزی در بیمارستان بریگهام و زنان می گوید: «خروپف دلیل اصلی مراجعه افراد به پزشک خواب است، حتی اگر هیچ اختلال دیگری در زندگی روزمره آنها وجود نداشته باشد. من معتقدم که این یکی از دلایل اصلی درمان آپنه خواب توسط افراد است، زیرا خروپف می تواند باعث ایجاد مشکلاتی بین زن و شوهر شود.
اما واقعاً چه چیزی باعث خروپف می‌شود و صداهای خروپف – به‌ویژه میزان بلندی آنها – در مورد شدت وضعیتی مانند آپنه خواب به ما می‌گویند؟
ماریشکا براون گفت: «محققان ما سال‌ها در حال بررسی سؤالات پیچیده در مورد آپنه خواب بودند و تحقیقات آنها در حال پر کردن شکاف‌های مهمی است که روزی می‌تواند به میلیون‌ها نفری که ممکن است با آپنه خواب زندگی می‌کنند کمک کند تا تشخیص و درمان دریافت کنند.»
در دنیای اختلال خواب تنفسی ، این امر بسیار بزرگ خواهد بود. بسیار بزرگ است زیرا آپنه خواب می تواند با فشار خون بالا مرتبط باشد، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و دیابت را افزایش می دهد. در صورت عدم درمان، می تواند کشنده باشد.
وینا گفت: برای تشخیص درست شدت آپنه خواب ناشی از صداهای خروپف، باید بفهمیم که چه چیزی باعث خروپف می شود.
تغییر در تفکر
دیدگاه غالب این بوده است که خروپف زمانی اتفاق می‌افتد که فرد از خواب سبک به خواب عمیق می رود. این امرباعث شل شدن ماهیچه های سقف دهان، گلو و بینی می شود. در افرادی که خروپف می کنند، ماهیچه ها می توانند آنقدر شل شوند که تا حدی راه هوایی را مسدود کنند. این انسداد منجر به افزایش تلاطم هوا در هنگام تنفس فرد می‌شود و باعث می‌شود بافت‌های نرم راه‌های هوایی فوقانی ارتعاش کنند و صدای خروپف تولید کنند.
با این حال، محققان با یک چیز عجیب متحیر شده‌اند: به نظر می‌رسد خروپف در طول خواب با موج آهسته افزایش می‌یابد، زمانی که مشخص شده است راه هوایی کمتر مستعد فروپاشی است، و به نظر می‌رسد در طول خواب حرکت سریع چشم، زمانی که راه هوایی بیشتر مستعد فروپاشی است، این خروپف کمتر می‌شود.
ونا و همکارانش فکر می کردند که باید چیزهای بیشتری در داستان وجود داشته باشد.
آنها در مطالعه خود، 40 بیمار مشکوک یا تشخیص داده شده به آپنه خواب را وارد کردند و آنها را به ماسکی متصل کردند تا جریان هوای آنها را در طول خواب شبانه اندازه گیری کنند. آنها درایو تهویه را ثبت کردند، که معیاری از تلاش بیمار برای نفس کشیدن است، با استفاده از کاتتری که در گلو و داخل مری قرار داده شده بود تا فعالیت عضلانی دیافراگم را ثبت کند. آنها بلندی صدای خروپف را با استفاده از یک میکروفون با کیفیت بالا که روی گلو نصب شده بود، تعیین کردند.
سپس محققان به طور جداگانه تأثیر تنگ شدن راه هوایی و تلاش برای تنفس را بر بلندی صدای خروپف بررسی کردند. علاوه بر این، آنها تفاوت‌های بلندی خروپف را در اشکال مختلف تنفس اختلال خواب، مانند آپنه، زمانی که تنفس به طور کامل متوقف می‌شود و هیپوپنیا، زمانی که تنفس بسیار کاهش می‌یابد، بررسی کردند. آنها همچنین انواع مراحل خواب شبانه تجربه شده را بررسی کردند تا بهتر مشخص کنند کدام عوامل در بلندی صدای خروپف نقش مهمی دارند.
وینا گفت: «همانطور که انتظار می‌رفت، متوجه شدیم که یک راه هوایی با قابلیت جمع شدن خفیف باعث خروپف می‌شود و هر چه راه هوایی بیشتر مسدود شود، خروپف‌ها بلندتر می‌شوند. اما تحقیقات ما همچنین نشان داد که بلندی خروپف ارتباط زیادی با میزان تلاش یک فرد برای نفس کشیدن دارد.
به طور خاص، محققان دریافتند که وقتی تلاش برای نفس کشیدن زیاد است و انسداد بیشتری وجود دارد، خروپف شدیدترین حالت خود را دارد. اما سپس در صورت وجود انسداد شدید، مانند در هنگام آپنه خواب، کاهش می یابد.
افزایش تلاش برای تنفس بدون هیچ گونه انسداد جریان هوا تأثیر کمی بر بلندی صدای خروپف داشت. به نظر نمی رسد بدتر شدن انسداد همراه با تلاش تنفسی طبیعی بر بلندی صدای خروپف تأثیر بگذارد.
به‌طور شگفت‌انگیزی، این تیم دریافتند که خروپف در دوره‌هایی که تلاش‌های تنفسی افراد قوی‌تر است، بلندترین است، اما سطوح انسداد راه‌های هوایی آنها تقریباً یکسان است – فارغ از مرحله خواب یا نوع تنفس اختلال خواب. این امر نشان می دهد که تلاش تنفسی نقشی برابر، اگر نگوییم بیشتر از انسداد راه هوایی در ایجاد خروپف بلند دارد.
وینا می‌گوید: «یافته‌ها در نهایت رابطه پیچیده‌ای را با تنفس اختلال در خواب توصیف می‌کنند که بلندی آن به تنهایی ممکن است نشان‌دهنده شدت آپنه خواب نباشد.»
به عنوان مثال، بلندترین قسمت‌های شب در دوره‌های تنفس خفیف با اختلال خواب – معروف به تنفس محدود با جریان پایدار – بود که معیارهای آپنه یا هیپوپنیا را نداشت. از سوی دیگر، آرام‌ترین قسمت شب در دوره‌های آپنه اتفاق می‌افتد، که بسیار نگران‌کننده است، زیرا زمانی است که فرد نفس نمی‌کشد.
ونا گفت: به عبارت دیگر، خروپف بلندتر در برخی موارد می‌تواند نشان‌دهنده نوع کمتر شدید آپنه خواب باشد.
براون گفت: این یک جهت جدید مهم در درک ما از آپنه انسدادی خواب است. همچنین نیاز به تحقیقات مداوم در مورد نقش سلامت خواب در محافظت از سلامت کلی را برجسته می کند.
