یک مطالعه جدید نشان می دهد که نوجوانان مبتلا به صرع بیشتر از آنهایی که از بیماری مغزی رنج نمی برند، در معرض اختلال خوردن هستند.
محققان دریافتند حدود 8.4 درصد از کودکان 10 تا 19 ساله تحت درمان در کلینیک صرع در بوستون، اختلالات خوردن داشتند که سه برابر میانگین ملی 2.7 درصد از نوجوانان مبتلا به اختلال خوردن است.
دکتر ایتای توکاتلی لاتزر، محقق ارشد این مطالعه، یکی از همکاران صرع در بیمارستان کودکان بوستون، گفت: «نوجوانان مبتلا به صرع ممکن است احساس از دست دادن کنترل خود را داشته باشند زیرا نمی دانند چه زمانی تشنج خواهند داشت.»
توکاتلی لاتزر در بیانیه خبری بیمارستان افزود: «کنترل آنچه که می‌خورند یا نمی‌خورند احتمالاً می‌تواند باعث شود آنها احساس کنند که کنترل خود را دوباره به دست آورده‌اند. در افرادی که استعداد بیولوژیکی یا روانی برای ابتلا به اختلالات خوردن دارند، این یکی از راه هایی است که صرع ممکن است به وسیله آن منجر به اختلالات خوردن شود.»
برای این مطالعه، توکاتلی لاتزر و همکارانش داده‌های مربوط به 1740 نوجوانی را که حداقل یک بار در مرکز صرع کودکان بوستون برای هر گونه بیماری مرتبط با تشنج بین سال‌های 2013 تا 2022 تحت درمان قرار گرفتند، تجزیه و تحلیل کردند. هیچ یک از نوجوانان دارای ناتوانی ذهنی یا اوتیسم نبودند. از میان این کودکان، 146 کودک مبتلا به اختلال خوردن تشخیص داده شدند.
در طول دوره 10 ساله، تعداد نوجوانانی که در مرکز درمان می‌شوند و دارای اختلالات خوردن بودند، سالانه افزایش یافت و از 12 نفر در سال 2013 به 22 نفر در سال 2022 رسید. بی اشتهایی در میان نوجوانان مبتلا به صرع و اختلالات تغذیه ای شایع تر از پرخوری عصبی یا پرخوری بود.
محققان دریافتند که نوجوانان مبتلا به صرع اگر شاخص توده بدنی پایین‌تری داشته باشند یا از نوع خاصی از تشنج به نام تشنج‌های غیر صرعی روان‌زا رنج ببرند، بیشتر در معرض ابتلا به اختلالات غذایی هستند.
همچنین احتمال بیشتری داشت که افسردگی، اضطراب، افکار خودکشی یا سابقه سوء استفاده جنسی داشته باشند.
نتایج نشان می‌دهد، نوجوانان مبتلا به اختلالات خوردن نسبت به نوجوانانی که اختلال خوردن ندارند، در سنین پایین‌تر دچار تشنج شدند.
توکاتلی لاتزر گفت که متخصصان بهداشت در کلینیک های صرع باید از خطر بالای اختلالات خوردن در نوجوانانی که درمان می کنند آگاه باشند. وی افزود: کسانی که اختلالات خوردن دارند باید برای درمان این اختلال معرفی شوند.
توکاتلی لاتزر افزود: «این تحقیق به ویژه مهم است زیرا یک بیماری روانپزشکی را نشان می دهد که ممکن است با نوجوانان مبتلا به صرع مرتبط باشد و می تواند منجر به ناتوانی در برآوردن نیازهای تغذیه ای و ناتوانی شدید در انجام بسیاری از عملکردهای زندگی روزمره شود.»
