از آنجایی که کودکان برای اکثر نیازهای خود به والدین وابسته هستند، یک منبع مهم افسردگی در کودکان، آشفتگی مداوم در خانواده یا ناملایمات شدید خانوادگی است، مانند فقر و سوء استفاده که از تجارب نامطلوب قابل توجه دوران کودکی هستند و می توانند پاسخ استرس کودکان را بازنشانی کنند، به طوری که حتی ناراحتی های جزئی نیز می توانند باعث افسردگی شوند. از دست دادن یکی از والدین یا مراقبان مورد علاقه، خود منبع دیگری از افسردگی در کودکان است، همانطور که از دست دادن یک رابطه قابل توجه در بین نوجوانان نیز وجود دارد. زورگویی نوعی سوء استفاده است که می تواند منجر به افسردگی در قربانیان شود. مشکلات رشدی و یادگیری می تواند به شدت بر احساس کودکان تأثیر بگذارد و راه را برای افسردگی هموار کند. کاهش بازی آزاد در دوران کودکی یکی دیگر از عوامل ایجاد افسردگی است و کودکان را از منبع مهم شادی محروم می کند. در میان نوجوانان، شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد رسانه های اجتماعی می توانند اثرات منفی عمیقی بر سلامت روان، به ویژه در میان دختران داشته باشند. نوجوانان به طور قابل توجه ای گزارش می دهند که احساس تنهایی می کنند. آنها زمان بیشتری را صرف برقراری ارتباط الکترونیکی و زمان کمتری را صرف تعامل رو در رو با دوستان می کنند.
چگونه افسردگی در کودکان درمان می شود؟
تشخیص و درمان زودهنگام افسردگی مهم است، زیرا هر چه افسردگی طولانی‌تر شود، درمان آن سخت‌تر می‌شود. دارو اغلب برای کودکان مبتلا به افسردگی تجویز می شود، اما اثربخشی آن بسیار محل بحث است و بسیاری از مطالعات نشان می دهند که اثربخشی آن کمی بیشتر از دارونما است؛ علاوه بر این، اثرات طولانی مدت دارو بر روی مغز در حال رشد، ناشناخته است. از سوی دیگر در روان درمانی کودکان، به طور مداوم نشان داده شده است که به ویژه ارتباط با والدین، تأثیر زیاد و ماندگار بر علائم افسردگی در کودکان دارد. شواهد حاکی از آن است که مؤثرترین درمان افسردگی دوران کودکی شامل نوعی روان درمانی، با دارو یا بدون دارو است. هرچه کودکان کوچکتر باشند، دریافت درمان در کنار والدین برای آنها حیاتی تر است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد درمان به طور خاص بر الگوهای تعامل والدین-کودک متمرکز شده است، می تواند افسردگی را در کودکان 3 تا 7 ساله و همچنین والدین کاهش دهد. برای کودکان بزرگتر، هم درمان شناختی رفتاری که با هدف اصلاح الگوهای تفکر منفی که زمینه ساز افسردگی است و هم درمان بین فردی که به کودکان در زمینه روابط آنها می نگرد، دارای ارزش درمانی پایدار هستند.
آیا داروهای ضد افسردگی برای کودکان بی خطر هستند؟
تعداد کمی از موضوعات مربوط به سلامت روان به اندازه استفاده از داروهای ضد افسردگی در کودکان و احتمالاً به میزان کمتر در نوجوانان باعث بحث شده است. داروهای ضد افسردگی یک هشدار به اصطلاح جعبه سیاه دارند که این داروها ممکن است خطر تفکر و رفتار خودکشی را در افراد زیر 25 سال افزایش دهد؛ علاوه بر این، هیچ داروی ضد افسردگی برای استفاده در کودکان زیر 8 سال تایید نشده است. مزایای داروهای ضد افسردگی بیشتر از خطرات آن است. داروهای ضد افسردگی زمانی بهترین اثر را دارند که مصرف آنها به طور منظم توسط روانپزشک کنترل شود و کودک تحت درمان به دقت توسط والدین تحت نظر باشد.
آیا کودکان در نهایت می توانند از افسردگی رها شوند؟
نادیده گرفتن این موضوع یا امیدوار بودن به اینکه افسردگی به سادگی از بین می رود، ایده خوبی نیست، به خصوص در کودکان. بدون درمان، یک دوره افسردگی می تواند حدود چهار تا هشت ماه طول بکشد. این امر می تواند به طور قابل توجهی بر یادگیری کودک و روابط آنها با خانواده و دوستان تأثیر بگذارد؛ علاوه بر این، اگر افسردگی به درستی مورد توجه قرار نگیرد، می‌تواند منجر به دوره‌های مکرر در مراحل بعدی زندگی شود. در نوجوانان، حدود نیمی از کسانی که یک دوره افسردگی را پشت سر می گذارند، ممکن است دیگر هرگز آن را تجربه نکنند، به خصوص اگر افسردگی آنها بیشتر با چالش های اجتماعی مرتبط باشد.
