خلاصه: یک مطالعه جدید ارتباط تازه ای بین آپنه خواب و حجم مغز در مناطق حساس به آلزایمر را نشان می دهد که در ادامه این مقاله از حافظه همیشه سبز آن را بررسی میکنیم.
این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به پلاک‌های آمیلوئیدی مرتبط با بیماری آلزایمر و آپنه خواب شدید، احتمالاً در مناطق مرتبط با حافظه مغز، مانند هیپوکامپ، کاهش حجم دارند. این همبستگی در افراد بدون پلاک آمیلوئید وجود نداشت، حتی اگر از آپنه خواب شدید رنج می بردند.
این مطالعه علیت را اثبات نمی کند، اما نشان می دهد که برخی از افراد ممکن است بیشتر مستعد اثرات مخرب آپنه خواب باشند.
نکات کلیدی:
- این مطالعه ارتباط بین آپنه خواب شدید و کاهش حجم مغز در مناطق مرتبط با بیماری آلزایمر و حافظه را کشف کرد.
- این ارتباط فقط در افرادی که دارای پلاک های آمیلوئید هستند، نشانه اولیه آلزایمر بود، نه در افراد فاقد این پلاکها.
- این تحقیق ثابت نمی کند که آپنه خواب باعث کاهش حجم مغز می شود. این یافته فقط یک پیوند را پیشنهاد می کند.
- مطالعات نشان داده اند که آپنه خواب با افزایش خطر زوال عقل مرتبط است. یک مطالعه جدید به رابطه بین آپنه خواب و حجم مغز می پردازد.
این مطالعه در 31 می 2023، در شماره آنلاین نورولوژی منتشر شده است.
اختلال تنفس در خواب با رسوب آمیلوئید و افزایش خطر زوال عقل مرتبط است؛ با این حال، چگونگی ارتباط این اختلال با تخریب عصبی لوب گیجگاهی داخلی و اختلال حافظه اپیزودیک متعاقب آن مشخص نیست. هدف ما بررسی تأثیر مثبت بودن آمیلوئید بر ارتباط بین شدت اختلال تنفس در خواب، زیرمنطقه‌های لوب گیجگاهی داخلی و عملکرد حافظه اپیزودیک در افراد مسن بدون اختلال شناختی بود.
در این مطالعه افرادی که دارای پلاک های آمیلوئیدی در مغز هستند که نشانه اولیه بیماری آلزایمر است، اما هیچ مشکلی در حافظه ندارند، با افرادی که پلاک آمیلوئیدی ندارند، مقایسه شدند.
نویسنده این مطالعه گفت: «ما دریافتیم افرادی که دارای پلاک‌های آمیلوئیدی هستند و آپنه‌های خواب شدیدتری داشتند، احتمالاً حجم کمتری در ناحیه لوب گیجگاهی داخلی مغز، از جمله هیپوکامپ دارند که در حافظه و بیماری آلزایمر نقش دارد».
افرادی که پلاک‌های آمیلوئیدی نداشتند، حتی اگر آپنه‌های خواب شدید داشتند، حجم مغز کمتری نداشتند.
این مطالعه ثابت نمی کند که آپنه خواب باعث کاهش حجم مغز می شود. فقط یک ارتباط را نشان می دهد.
این مطالعه شامل 122 نفر با میانگین سنی 69 سال بود که مشکل حافظه نداشتند. در مجموع 26 نفر در مغزشان پلاک های آمیلوئیدی داشتند. از شرکت‌کنندگان اسکن مغزی گرفته شد، آزمایش‌هایی از حافظه‌شان گرفتند و یک مطالعه خواب شبانه در خانه‌هایشان انجام دادند. آزمون های حافظه پس از میانگین 21 ماه تکرار شد.
در افراد مبتلا به پلاک‌های آمیلوئید، داشتن آپنه‌های خواب شدیدتر با حجم کمتر مغز در ناحیه لوب گیجگاهی داخلی مغز همراه بود که ممکن است نشان دهنده از دست رفتن سلول‌های مغز باشد. این ارتباط در افرادی که پلاک آمیلوئیدی نداشتند مشاهده نشد.
راخس گفت: «نتایج ما نشان می دهد که برخی از افراد ممکن است در برابر اثرات نامطلوب آپنه خواب آسیب پذیرتر باشند».
«افرادی که در مراحل اولیه آلزایمر هستند، آسیب پذیری خاصی در برابر آپنه خواب نشان دادند. مطالعات بیشتر باید به بررسی این موضوع بپردازد که آیا درمان تنفس اختلال خواب می تواند به طور بالقوه شناخت را بهبود بخشد و از تخریب عصبی جلوگیری کند یا آن را به تاخیر بیاندازد».
در کل گروه، حجم‌های کمتر در هیپوکامپ در ابتدای مطالعه با نمرات پایین‌تری در آزمون حافظه اپیزودیک در پایان مطالعه، همراه بود.
هیچ ارتباطی بین آپنه خواب در ابتدای مطالعه و نمرات حافظه در پایان مطالعه وجود نداشت.
محدودیت مطالعه این بود که نسخه مشابهی از آزمون یادگیری کلامی در ابتدا و انتهای مطالعه ارائه شد، بنابراین ممکن است به دلیل آشنایی با آزمون، مقدار کاهش حافظه به حداقل برسد.
بیشتر بخوانید : آپنه خواب پیری را تسریع می کند، اما درمان ممکن است آن را معکوس کند
