بیماری آلزایمر باعث مرگ نورون‌ها می‌شود و محققان فرض می‌کنند که این امر ممکن است به فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در مغز که منجر به تشنج‌های صرعی می‌شود، کمک کند. کریلو افزود: «در سطح تحقیقات، ما به مطالعات دیگری برای درک بیشتر مکانیسم‌های مشترک بین صرع و آلزایمر نیاز داریم که ممکن است به ما در درک بهتر تأثیر تشنج بر مغز کمک کند تا بتوانیم تشنج و افت شناختی را بهتر درمان کنیم.»
تشنج می تواند از علائم صرع باشد، اما همه افرادی که تشنج را تجربه می کنند، صرع ندارند. تشنج نشان دهنده اختلال در عملکرد مغز است، حتی اگر فرد همیشه هوشیاری خود را از دست ندهد. صرع یک اختلال سیستم عصبی است که در آن فعالیت الکتریکی مغز، غیر طبیعی می‌شود و باعث تشنج به‌علاوه رفتار غیر عادی، احساسات و گاهی اوقات از دست دادن هوشیاری می‌شود.
افراد مبتلا به زوال عقل (دمانس) ممکن است انواع مختلفی از تشنج را تجربه کنند
محققان در دانشگاه سینسیناتی، یک پایگاه داده مراقبت مدیریت شده ملی ایالات متحده شامل بیش از 2.8 میلیون نفر با دمانس و بدون دمانس، 60 سال و بالاتر را تجزیه و تحلیل کردند. در پایگاه داده، 79561 نفر (2.8٪) تشخیص دمانس داشتند. از این گروه، 56 درصد زن بودند. جامعه مورد مطالعه از سال 2005 تا 2014 پیگیری شد.
مشخص شد که شرکت کنندگان در مطالعه با تشخیص زوال عقل در معرض خطر بیشتری برای شروع جدید یا تشنج برای اولین بار هستند. محققان همچنین دریافتند که شرکت کنندگان مبتلا به دمانس انواع مختلفی از تشنج را تجربه کردند. اینها عبارت بودند از:
- 6.5 برابر افزایش خطر تشنج در مواردی که منشا آن مشخص نیست.
- 6 برابر افزایش خطر تشنج جزئی.
- خطر ابتلا به صرع عمومی و تمایز نیافته 5.2 برابر بیشتر است.
- 4.75 برابر افزایش خطر تشنج عمومی و صرع جزئی.
کاستیا-پوئنتس گفت: ممکن است دلایل زیادی برای این نرخ های بالاتر وجود داشته باشد، از جمله داروهای مورد استفاده برای درمان زوال عقل، سایر شرایط پزشکی مرتبط با تشنج و زوال عقل، یا ترکیبی از عوامل.
کاستیا-پوئنتس افزود: «در حال حاضر، این یافته ها نیاز پزشکان به آگاهی و نظارت بر تشنج را تقویت می کند تا اطمینان حاصل شود که بیماران مبتلا به زوال عقل، درمان مناسب را دریافت می کنند.»
بیشتر بخوانید : خواب و هورمون های استرس کلید درک تشنج های صرع هستند
نرخ عود بالا و پیامدهای منفی بالقوه صرع در زوال عقل
در مطالعه دیگری گزارش شد، تجزیه و تحلیل داده‌های مرکز ملی هماهنگی آلزایمر، شامل 20745 فرد در 34 مرکز بین سال‌های 2005 تا 2016، نشان داد که شیوع تشنج فعال در افراد مبتلا به آلزایمر بیشتر از افراد بدون این بیماری است. در مقابل 0.35 درصد و افراد مبتلا به بیماری آلزایمر نیز دو برابر بیشتر احتمال داشت که تشنج قبلی داشته باشند (3.14٪ در مقابل 1.57٪).
محققان دریافتند که هرچه افراد مبتلا به آلزایمر مدت طولانی‌تری زندگی کنند، خطر تشنج بیشتر می‌شود (1.5٪ در 4.8 سال تا 5.4٪ در 11 سال). بیش از دو سوم (70.4٪) از افراد مبتلا به آلزایمر در مطالعه که یک تشنج را تجربه کردند، در هفت و نیم ماه آینده تشنج دوم را تجربه کردند. سابقه تشنج با سن کمتر شروع علائم شناختی (تشنج در مقابل بدون تشنج؛ 64.7 در مقابل 70.4 سال)، مشکلات حافظه شدیدتر و اختلال در مهارت های زندگی روزمره همراه بود.
جاناتان وگلاین، M.D.، دانشگاه لودویگ-ماکسیمیلیان مونیخ و مرکز آلمانی بیماری های عصبی می گوید: «افراد مبتلا به آلزایمر در معرض افزایش خطر تشنج هستند، به ویژه در مراحل پیشرفته تر بیماری و خطر عود فوق العاده بالایی دارند.» خطر عود زیاد و پیامدهای بالقوه منفی تشنج نشان می دهد که افراد مبتلا به آلزایمر باید پس از اولین تشنج خود با داروهای ضد صرع درمان شوند.»
وگلاین افزود: «به وضوح تمرکز بر تشنج در افراد مبتلا به آلزایمر مهم است تا درمان آنها بهبود یابد. این امر شامل تولید داروهای ضد صرع به طور خاص برای پیشگیری از تشنج در افراد مبتلا به آلزایمر است.»
