تاریخ: 28 سپتامبر 2023
منبع: آکادمی نورولوژی آمریکا
خلاصه: قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی هوا ممکن است با افزایش خطر سکته مغزی مرتبط باشد. تنفس در هوای کثیف برای مدت کوتاهی ممکن است احتمال سکته مغزی را افزایش دهد. قرار گرفتن در معرض کوتاه مدت به معنای قرار گرفتن در اطراف هوای آلوده طی پنج روز قبل از سکته است.
دکتر احمد طوبسی، نویسنده این مطالعه، از دانشگاه اردن در امان گفت: «تحقیقات قبلی ارتباطی بین قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوا و افزایش خطر سکته مغزی ایجاد کرده است.»
با این حال، ارتباط بین قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی هوا و سکته کمتر واضح بود. برای مطالعه ما، به جای بررسی هفته ها یا ماه ها قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، فقط پنج روز را بررسی کردیم و ارتباطی بین قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی هوا و افزایش خطر سکته مغزی پیدا کردیم.
متاآنالیز شامل بررسی 110 مطالعه بود که شامل بیش از 18 میلیون مورد سکته مغزی بود. محققان آلاینده هایی مانند دی اکسید نیتروژن، ازن، مونوکسید کربن و دی اکسید گوگرد را بررسی کردند.
آنها همچنین اندازه های مختلف ذرات معلق را بررسی کردند، از جمله PM1 که آلودگی هوا با قطر کمتر از 1 میکرون (μm) و همچنین PM2.5 و PM10 است.
PM2.5 یا کوچکتر شامل ذرات قابل استنشاق از اگزوز وسایل نقلیه موتوری، سوزاندن سوخت توسط نیروگاه ها و سایر صنایع و همچنین آتش سوزی جنگل ها و چمن ها است.
PM10 شامل گرد و غبار جاده ها و سایت های ساختمانی است.
افرادی که در معرض غلظت بیشتری از انواع مختلف آلودگی هوا قرار داشتند، خطر سکته مغزی را افزایش دادند.
غلظت های بالاتر دی اکسید نیتروژن با افزایش 28 درصدی خطر سکته مغزی مرتبط بود. سطوح بالاتر ازن با افزایش 5 درصدی مرتبط بود. مونوکسید کربن 26 درصد افزایش داشت و دی اکسید گوگرد 15 درصد افزایش داشته است.
غلظت بالاتر PM1 با افزایش 9 درصدی خطر سکته مغزی همراه بود که برای PM2.5 شامل 15 درصد و برای PM10 شامل 14 درصد بود. سطوح بالاتر آلودگی هوا نیز با خطر بالاتر مرگ ناشی از سکته مرتبط است.
غلظت های بالاتر دی اکسید نیتروژن با افزایش 33 درصدی خطر مرگ ناشی از سکته مغزی، دی اکسید گوگرد، افزایش 60 درصدی، PM2.5، افزایش 9 درصدی و PM10، افزایش 2 درصدی مرتبط بود.
طوبسی گفت: بین آلودگی هوا و وقوع سکته مغزی و همچنین مرگ ناشی از سکته مغزی در طی 5 روز پس از تماس، ارتباط قوی و معناداری وجود دارد.
این امر اهمیت تلاش‌های جهانی برای ایجاد سیاست‌های کاهش آلودگی هوا را نشان می‌دهد. انجام این کار ممکن است تعداد سکته‌ها و پیامدهای آن را کاهش دهد.
محدودیت متاآنالیز این بود که بیشتر مطالعات در کشورهای با درآمد بالا انجام شده بود، در حالی که داده های محدودی از کشورهای با درآمد پایین و متوسط در دسترس بود.
