بهترین طرز فکر برای به حداقل رساندن استرس چیست؟ با استفاده از چه طرز فکری میتوانیم استرس خود را به حداقل برسانیم؟
نکات کلیدی
- ما اغلب سعی می کنیم با اجتناب از استرس با آن مقابله کنیم. این روش کار نمی کند.
- درعوض، باید بر نحوه تفسیر تجربیات استرس زا که ناگزیر با آن ها مواجه می شویم، تمرکز کنیم.
- یک «ذهنیت همکاری کننده» که استرس را مثبت ارزیابی کند با در نظر گرفتن اینکه چگونه استرس مفید است، از جمله به عنوان راهی برای بهبود خود.
زندگی پر استرس است. آنچه هدایت استرس را دشوارتر می کند این است که بسیاری از ما هنوز رویکردهای موثری برای مقابله با آن ایجاد نکرده ایم. اغلب اوقات، راه پیش‌فرض مقابله با استرس، اجتناب از آن است. همانطور که همه ما می دانیم، این کار چندان موثر نیست زیرا بسیاری از استرس های زندگی اجتناب ناپذیر هستند. به همین دلیل، توسعه راهبردهای مقابله ای موثر که می تواند در حال و آینده کمک کند، مهم است. از آنجایی که در وهله اول نمی توانیم از بروز استرس جلوگیری کنیم، باید بتوانیم نحوه تفسیر استرسی را که تجربه می کنیم، بهتر کنیم.
نوجوان بودن در دنیای امروز استرس زا است. علیرغم نداشتن فشارهای شغلی تمام وقت، وام مسکن یا تشکیل خانواده، نوجوانان سهم خود را از استرس تجربه می کنند. برای آنها استرس ناشی از فشارهای اجتماعی/همسالان، ایجاد حس هویت، خواسته های تحصیلی، برنامه ریزی برای آینده و برخورد با والدینشان است.
گروهی از محققان، از جمله دانشمندان دانشگاه تگزاس در آستین، دانشگاه استنفورد و دانشگاه روچستر به دنبال یافتن بهترین راه برای کمک به نوجوانان برای مقابله با استرس خود بودند (یگر و همکاران، 2022). از آنجایی که استرس اغلب اجتناب ناپذیر است، محققان می خواستند روی استراتژی هایی تمرکز کنند که به نوجوانان کمک می کند دیدگاه خود را تغییر دهند و با استرس روبرو شوند.
آنها دو احتمال کلیدی را بررسی کردند:
ذهنیت رشد: یعنی این ایده که توانایی ما دائمی نیست و می توانیم مهارت ها و هوش خود را توسعه دهیم. در زمینه استرس، این ایده عوامل استرس‌زای عادی اما چالش‌برانگیز (مثلاً دوره‌های آموزشی دقیق و پیشرفته) را هم مفید (زیرا فرصت‌هایی برای یادگیری و توسعه مهارت‌های ارزشمند فراهم می‌کنند) و هم قابل کنترل (زیرا توانایی های مورد نیاز برای غلبه بر آنها را می توان توسعه داد) می داند.
ذهنیت استرس می تواند تقویت کننده باشد: به طور کلی، این دیدگاهی است که باور دارد تجربه مشکلات و استرس، فوایدی دارد. به طور خاص استرس واکنش های فیزیولوژیکی را تحریک می کند که به ما در بهینه سازی عملکرد کمک می کند. در زمینه استرس، نوجوانان می توانند انتخاب کنند که از ظرفیت افزایش یافته که استرس فراهم می کند برای عملکرد بهتر استفاده کنند به جای اینکه نگران باشند و حواسشان پرت شود. به عبارت دیگر، استرس را به‌عنوان یک دارایی به جای تحت فشار قرار گرفتن نگاه کنید.
در اینجا بخش ابتکاری است: محققان هر دو ذهنیت را با هم به عنوان یک «ذهنیت همکاری کننده» یکپارچه ارائه کردند. ذهنیت رشد باید به نوجوانان کمک کند تا موقعیت ها را خوش بینانه تر ارزیابی کنند و استرس را به عنوان یک عذاب حتمی ندانند، در حالی که ذهنیت استرس می تواند تقویت کننده باشد باید به نوجوانان کمک کند تا ببینند استرس چگونه می تواند برای آنها مفید باشد نه اینکه مانع آنها شود. هر دو طرز فکر به طور هم افزایی با هم کار می کنند تا مزایایی حتی بیشتر از هر یک از این ذهنیت ها به خودی خود داشته باشند.
در شش مطالعه تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده دوسوکور، بیش از 4000 شرکت‌کننده از ماژول‌های آموزش طرز فکر هم افزایی آنلاین که 30 دقیقه طول کشید، استفاده کردند. این امر نیز مهم است زیرا محققان در حال بررسی یک «دوز» نسبتا کم هستند که به زمان و تلاش بسیار کم نوجوانان نیاز دارد.
نتایج آنها نشان داد که یادگیری در مورد یک طرز فکر هم افزایی می تواند از نوجوانان آسیب پذیر در برابر پاسخ های ناسالم از نوع تهدید به استرس نرمال اجتماعی قابل ارزیابی و پیامدهای منفی سلامت روان مرتبط با چنین پاسخ های استرسی محافظت کند. به طور خاص، نوجوانانی که طرز فکر هم افزایی را یاد گرفته بودند، استرس کمتر، واکنش قلبی عروقی کمتر، سطح کورتیزول روزانه کمتر، اضطراب کمتر و موفقیت تحصیلی بهتری داشتند و در عین حال بهزیستی آنها افزایش یافت. مهمتر از همه، این ترکیبی از هر دو طرز فکر بود که با هم کار می‌کردند که مزایایی را به همراه داشت.
بطور خلاصه، استرس یک جنبه دشوار اما اجتناب ناپذیر از زندگی است. به جای اینکه به استرس به عنوان یک تجربه کاملاً منفی نگاه کنید، آن را راهی برای توسعه مهارت ها و انعطاف پذیری خود و همچنین دارایی ای که می تواند به شما در دستیابی به اهدافتان کمک کند، ببینید.
بیشتر بخوانید : سطح استرس من بالاست؟
منبع
