ارتباط بین اختلال نقص توجه و بیش فعالی و بازی های ویدیویی (بررسی کامل)

آیا ارتباطی بین بازی های ویدیویی و اختلال نقص توجه و بیش فعالی وجود دارد؟ استفاده بیش از حد از بازی های ویدیویی چه تأثیری بر این اختلال دارد؟ آیا بازی های ویدیویی می توانند به کودکان مبتلا به این اختلال کمک کنند؟ اگر در مورد پاسخ این سؤالات و سؤالات دیگر متعجب هستید، ادامه مطلب را بخوانید.

به نظر می رسد که افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) بیشتر در معرض اعتیاد سایبری شامل رایانه، بازی های ویدیویی و اینترنت هستند. در واقع، ارتباطی بین اعتیاد به اینترنت و این اختلال پیدا شده است. علاوه بر این، افراد مبتلا به این نوع اعتیاد علائم شدیدتری از این اختلال را نشان می دهند.

ارتباط بین استفاده بیش از حد از بازی های ویدیویی و علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی در جمعیت کودک و نوجوان مشاهده می شود. با این حال، این رابطه هنوز دقیقاً مشخص نیست.

در این مقاله، تحقیقات مربوط به ارتباط بین ADHD و بازی های ویدیویی را بررسی می کنیم.

رابطه بین اختلال نقص توجه و بیش فعالی و بازی های ویدیویی

تحقیقات متعددی وجود دارد که ارتباط بین بازی های ویدیویی و این اختلال را در کودکان و نوجوانان مورد مطالعه قرار داده است. این مطالعات بیشتر بر روی تلاش برای تخمین احتمال اینکه کودکانی که بیش از حد بازی ویدیویی می کنند، علائم اعتیاد را ایجاد کنند، تمرکز کرده اند.

یک مطالعه نشان داد که کودکان مبتلا به این اختلال در برابر اعتیاد به بازی های ویدیویی آسیب پذیرتر هستند. محققان همچنین یک همبستگی مثبت بین شدت علائم این اختلال و استفاده بیش از حد از بازی های ویدیویی پیدا کردند. در واقع، کودکان مبتلا به ADHD شدید به طور قابل توجهی نمرات بالاتری از کودکان بدون این اختلال نشان می دهند.

زمانی که کودکان با اختلال و بدون اختلال صرف بازی های ویدیویی می کنند بسیار نگران کننده است. در واقع، یک مطالعه نشان داد که بیش از نیمی از کودکان بیش از دو ساعت در روز را صرف بازی های ویدیویی می کنند. با این حال، فقط کسانی که دارای ADHD هستند به صورت اجباری بازی می کنند.

تحقیقات بیشتر نشان می دهد افرادی که علائم شدیدتر ADHD را نشان می دهند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به علائم اعتیاد به بازی های ویدیویی و رنج بردن از پیامدهای منفی آن هستند.

با وجود این ارتباط منفی، همه اینها خبر بدی نیست. در واقع، یک مطالعه نشان داد که بازی های ویدیویی می توانند ابزار مفیدی برای تشخیص و درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی باشند. همچنین اشاره شده است که انجام بازی های ویدیویی می تواند موارد زیر را بهبود دهد:

توانایی تجسم فضایی
مهارت های اجتماعی و زبانی.
مهارت های ریاضی.
توانایی های خواندن

به طور خلاصه، این اختلال و بازی های ویدیویی یک رابطه دو طرفه دارند. بنابراین، علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی، بازی های ویدیویی را جذاب می کند، در حالی که خود بازی علائم این مشکل را تشدید می کند.

چرا افراد مبتلا به ADHD بیشتر جذب بازی های ویدیویی می شوند؟

کودکان مبتلا به این اختلال در تمرکز مشکل دارند. به همین دلیل ممکن است به دنیای بازی های ویدیویی پناه ببرند. چشمک زدن مداوم نور و جلوه های صوتی به عنوان لنگر برای جلب توجه آنها عمل می کند.

در واقع، بازی به نوعی استراحت و پناهگاه تبدیل می شود که مبتلایان به ADHD نمی خواهند آن را ترک کنند. با این فعالیت، آنها از طریق ترشح دوپامین «خوددرمانی» می کنند.

علائم هشدار دهنده در مورد استفاده ناکارآمد از بازی های ویدیویی

در اینجا برخی از علائم هشدار دهنده وجود دارد که نشان می دهد استفاده از بازی های ویدیویی ممکن است مشکل ساز باشد:

حس گذر زمان را از دست می دهند.
سایر فعالیت ها به عنوان تقویت کننده ارزش ندارند. در واقع لذتی که می توانند در فرد ایجاد کنند، در مقایسه با لذتی که بازی های ویدیویی ایجاد می کنند، ناچیز می شود.
آنها در مورد بازی دروغ می گویند، به خصوص در مورد مدت زمانی که بازی کرده اند یا فعالیت هایی که برای بازی نادیده گرفته اند.
آنها بلافاصله پس از توقف بازی علائم ترک را نشان می دهند.
این بازی ها تقریباً تنها موضوع گفتگوی آنها است.

برای ایجاد یک برنامه کاربردی جهت استفاده از بازی های ویدیویی، موارد زیر را در نظر داشته باشید:

زمانی را برای بازی تعیین کنید.
برنامه هایی را تنظیم و حفظ کنید که با بازی مداوم ناسازگار است.
مطمئن شوید که فرزند زمان خود را با دوستان خود به اشتراک می گذارد، اما نه با دوستان مجازی.
درخواست کمک حرفه ای.

بیشتر بخوانید : بازی های ویدیویی ارتباطات مغزی را در بیماران مبتلا به ام اس بهبود می بخشد

آیا بازی های ویدیویی می توانند به کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی کمک کنند؟

بازی های ویدیویی به خودی خود خطری برای سلامت روان کودکان ندارند. در واقع، بازی های ویدیویی می توانند مزایای خاصی داشته باشند. در حقیقت، تحقیقات نشان داده است که به نظر می رسد کودکانی که بازی های ویدیویی انجام می دهند می توانند فعالیت های خود را سریع تر تغییر دهند. این امر می تواند برای کودکان مبتلا به این اختلال که در انتقال از یک فعالیت به فعالیت دیگر مشکل دارند، واقعا مفید باشد.

در بررسی اثرات بازی های ویدیویی، مشخص شد که بازی ها می توانند:

یک رسانه معتبر برای یادگیری باشند.
به توسعه مهارت های اجتماعی کمک کنند.

محققانی که این بررسی را انجام دادند همچنین دریافتند که بازی‌های ویدیویی می‌توانند در موارد زیر کمک کنند:

بهبود حافظه، جهت یابی فضایی، استدلال و ادراک.
افزایش مهارت های حل مسئله.
افزایش خلاقیت.
بهبود خلق و خو.
به عنوان راه فراری از تنش و نگرانی
به عنوان یک سناریوی آموزشی برای مدیریت ناامیدی.
ارتقا مهارت های رهبری، سازماندهی و همکاری
بهبود مهارت های ارتباطی و تصمیم گیری

در نتیجه، به نظر می رسد که بازی های ویدیویی می توانند اثرات مثبتی بر سلامت کودکان داشته باشند. با این حال، زمانی که استفاده از آنها تعدیل نشده باشد، همچنان خطر ایجاد می کنند.

برای نتیجه گیری، می توانیم بگوییم که ارتباط بین ADHD و بازی های ویدیویی بسته به پارامترهایی که در آن رخ می دهد، می تواند مثبت یا منفی باشد. بستگی به زمان استفاده از این نوع سرگرمی دارد. به همین دلیل برای والدین کودکان و نوجوانان مبتلا به این اختلال مهم است که بر زمانی که فرزندانشان صرف بازی های ویدیویی می کنند نظارت داشته باشند و آن را تعدیل کنند.

اگرچه ارتباط بین هر دو متغیر ثبت شده است، نمی توان گفت که یکی باعث دیگری می شود. به عبارت دیگر، نمی‌توانیم ادعا کنیم کودکانی که بازی‌های ویدیویی مکرر انجام می‌دهند، دچار ADHD می‌شوند یا اینکه این اختلال باعث اعتیاد به بازی‌های ویدیویی می‌شود. ما فقط می توانیم از همبستگی ها صحبت کنیم، نه علت و معلولی. به همین دلیل، بهتر است محتاط باشید و ادعا نکنید که ADHD باعث اعتیاد به بازی های ویدیویی می شود.