چرا وقتی عصبانی هستم گریه می‌کنم؟ (بررسی کامل)

آیا تابه‌حال واقعاً عصبانی شده‌اید و گریه کرده اید؟ درحالی‌که برخی از مردم هنگام عصبانیت فریاد و جیغ می‌زنند، برخی از افراد وقتی عصبانی هستند گریه می‌کنند. بسته به شرایط، این تجربه می‌تواند گیج‌کننده، شرم‌آور و خسته‌کننده باشد، بنابراین ممکن است تعجب کنید که چرا این اتفاق می‌افتد.

سابرینا رومانوف، روانشناس بالینی و استاد دانشگاه یشیوای نیویورک، میگوید: «گریه درواقع یک پاسخ بسیار رایج به خشم است، زیرا عصبانیت اغلب نتیجه احساس صدمه یا غم است».

رومانوف می‌گوید: « به‌جای آسیب‌پذیری که با اعتراف و نشان دادن دل‌تنگی همراه است، بیان خشم در ابتدا می‌تواند آسان‌تر باشد». او میگوید هنگامی‌که خشم خود را ابراز می‌کنید، می‌توانید راحت‌تر به درد و سایر احساسات زیربنایی که با آن مرتبط است دسترسی پیدا کنید، به همین دلیل است که ممکن است هنگام عصبانیت گریه کنید.

در اینجا آنچه باید در مورد واکنش هیجانی خود به خشم و نحوه مدیریت آن بدانید آورده شده است.

واکنش‌های هیجانی به خشم

خشم می‌تواند احساسات زیادی را برانگیزد، از پرخاشگری و منفی نگری گرفته تا غم و اندوه و افسردگی. رومانوف در زیر برخی از واکنش‌های هیجانی را که افراد در پاسخ به خشم تجربه می‌کنند، توضیح می‌دهد.

پرخاشگری

این می‌تواند شامل پرخاشگری یا اقدام آشکار باشد، مانند شکستن اشیا یا مشت زدن به دیوار. از طرف دیگر، مردم خشم خود را به‌طور غیرمستقیم از طریق طعنه ابراز می‌کنند – این امر به آن‌ها اجازه می‌دهد تا انگیزه‌های پرخاشگرانه خود را به روشی پالایش‌شده از بین ببرند.

افسردگی و اضطراب

شایع‌ترین واکنش‌های هیجانی ثانویه به خشم، افسردگی و اضطراب است.

در سنین پایین به ما آموخته‌اند که خشم تخریب‌کننده است و وابستگی‌ها و روابط را تهدید می‌کند؛ بنابراین، ما تمام تلاش خود را می‌کنیم تا از دیگران در برابر خشم خود محافظت کنیم و آن را با احساسات کمتر تهدیدکننده ظاهری، مانند افسردگی و اضطراب جایگزین کنیم. نتیجه این است که ما باید بار این احساسات ناراحت‌کننده درونی را تحمل‌ کنیم.

انتقاد

مردم همچنین تمایل دارند وقتی عصبانی هستند انتقاد کنند. آن‌ها به‌جای پرداختن سازنده به مشکل، برای انتقام‌جویی، از دیگران ایراد می‌گیرند.

چه چیزی باعث اشک در هنگام عصبانیت می شود؟

فوری ترین دلیل برای اشک هایی که بواسطه خشمگین شدن ایجاد می شود احتمالاً این است که احساس می کنید صدمه دیده اید، خجالت زده اید، در حق شما خیانت شده یا ناعادلانه با شما رفتار شده است. هنگامی که افراد بی عدالتی، طرد شدن یا تحقیر را تجربه می کنند، واکنش طبیعی شامل خشم و غم است، اغلب به طور همزمان.

گریه اشک آور یک فعالیت منحصر به فرد انسانی است و دانشمندان بر این باورند که ممکن است عملکردی تکاملی داشته باشد: یک سیگنال ناراحتی که برای درخواست کمک و تحریک رفتارهای کمکی در دیگران استفاده می شود.

گریه باعث ترشح اکسی توسین و پرولاکتین می شود

محققان دریافته‌اند که گریه کردن، ترشح اکسی توسین و پرولاکتین را تحریک می‌کند، دو ماده شیمیایی که می‌توانند ضربان قلب شما را پایین بیاورند و شما را پس از یک رویداد استرس‌زا آرام کنند.

اما گریه کردن همیشه یک عملکرد آرامش بخش نیست.

اگر گریه کردید و شما را دلداری دادند، احتمالاً خلق و خوی شما بهبود می یابد. از سوی دیگر، اگر گریه کردید و از آن احساس شرم یا خجالت کردید، احتمالاً اشک‌ها خلق و خوی شما را بهبود نمی‌بخشند.

مزایا و معایب گریه کردن در هنگام عصبانیت

رومانوف برخی از مزایا و معایب گریه در هنگام عصبانیت را فهرست می‌کند.

فواید گریه کردن در هنگام عصبانیت

گریه کردن نوعی خودآرامی است. شما را مجبور می‌کند نفس خود را تنظیم و کنترل کنید، روی الگوهای دم و بازدم تمرکز کنید و ضربان قلب خود را کاهش دهید تا زمانی که به حالت آرامش برگردید.

گریه کردن نشانه ضعف نیست؛ بلکه نشان‌دهنده این است که موقعیت برای شما مهم است و احساسات شدیدی نسبت به آن دارید. استفاده از احساسات به‌عنوان راهنما همیشه مفید است. اشک به شما کمک می‌کند تا بیشتر خودتان و تأثیری که این موقعیت روی شما می‌گذارد را درک کنید.

گاهی اوقات مردم اشک‌های خود را به‌صورت غیرقابل‌پیش‌بینی تجربه می‌کنند. این می‌تواند نشان دهد که آن‌ها آگاهی یا بینش کمی نسبت به‌شدت واکنش‌های هیجانی خود دارند. اشک می‌تواند به‌عنوان یک قطب‌نما عمل کند و شما را به مناطقی هدایت کند که نیاز به بررسی و پردازش عمیق‌تر دارند.

مضرات گریه کردن در هنگام عصبانیت

وقتی در موقعیتی قرار می‌گیرید که نمی‌خواهید دیگران بدانند واقعاً چه احساسی دارید، گریه کردن می‌تواند مضر باشد. این امر ممکن است به این دلیل باشد که شما فکر می‌کنید ممکن است باور آن‌ها را نسبت به شما تغییر دهد.

به‌عنوان مثال، ممکن است فکر کنید که آن‌ها شما را منفی می‌بینند، فرض می‌کنند که شما با دست‌کاری امور کار می‌کنید، به این نتیجه می‌رسند که نمی‌توانید موقعیت را مدیریت کنید یا احترام خود را از دست می‌دهید.

این معایب مربوط به گریه کردن در رابطه با دیگران است و باید از شما جدا شود که بتوانید احساسات خود را در یک فضای خصوصی و امن بیان کنید.

زمانی که احساس امنیت می‌کنید باید سعی کنید احساسات خود را در آغوش بگیرید و از آن‌ها استقبال کنید، زیرا این احساسات معتبر هستند و کلید اطلاعات مهم در مورد نحوه واکنش شما به موقعیت‌های اطرافتان هستند.

کنار آمدن با اشک وقتی عصبانی هستید

رومانوف راهبردهایی را به اشتراک می‌گذارد که می‌تواند به شما کمک کند با اشک‌ها و عصبانیت خود به شیوه‌ای سالم کنار بیایید.

نفس‌های عمیق بکشید

خشم باعث تغییرات روانی و فیزیولوژیکی در بدن شما می‌شود، مانند افزایش ضربان قلب، فشارخون و آدرنالین. این تغییرات می‌تواند واکنش‌های شما را تسریع کند و توانایی شما را برای تصمیم‌گیری منطقی کاهش دهد.

نفس‌های عمیق راه خوبی برای آرام کردن خود است. لحظه‌ای مکث و تمرکز بر نفس به شما این امکان را می‌دهد که در ارتباط و واکنش خود به موقعیت، آگاهانه‌تر باشید.

احساسات خود را به اشتراک بگذارید

بخشی از دلیل تداوم خشم به این خاطر است که یک مرز زیر پا گذاشته شده است و شما احساس می‌کنید دیده نشده‌اید یا با شما بدرفتاری شده است. خشم واکنش بزرگی است که نادیده گرفتن آن سخت است.

بنابراین، پردازش و بیان احساسات خود بسیار مهم است. این بدان معنا نیست که شما باید یک طغیان خشمگین داشته باشید، بلکه باید آن را به یکی از دوستان یا اعضای خانواده خود بگویید، یا ناراحتی‌های خود را در یک دفتر یادداشت بنویسید.

نوشتن افکارتان به شما این امکان را می‌دهد که وضعیت را واضح‌تر ببینید، بفهمید چه چیزی باعث عصبانیت شما شده است و سپس به‌طور مؤثرتری پاسخ دهید. به‌طور مشابه، داشتن دوست یا عضوی از خانواده که به عقیده او برای تأیید و همدلی با تجربه خود اعتماد دارید، می‌تواند به آرامش شما کمک کند.

خونسردی خود را در جمع حفظ کنید

ممکن است مواقعی پیش بیاید که عصبانی شوید اما نخواهید در کنار افرادی که با آن‌ها هستید گریه کنید؛ به‌عنوان مثال، این ممکن است شامل عدم تمایل به گریه کردن در مقابل یک گروه بزرگ یا در مقابل افرادی باشد که ممکن است وضعیت شما را درک نکنند.

در این مواقع، فقط در صورتی باید به‌طور موقت اشک‌های خود را سرکوب کنید که انجام این کار از شما در مقابل شرایط نامطلوب موقعیتی که ممکن است منجر به انگ یا سوءتفاهم شود، محافظت کند.

اگر نیاز دارید، به فردی که با او هستید بگویید که می‌خواهید مکث کنید، موضوع را تغییر دهید یا در حال حاضر در مورد این موضوع صحبت نکنید، اما می‌خواهید در زمانی دیگر که توانایی بیشتری برای پرداختن به آن دارید، بازگردید. این به‌طرف مقابل اطمینان می‌دهد که شما اجتنابی ندارید و همچنین به شما فضایی می‌دهد تا خودتان را کنترل کنید.

همچنین می‌توانید سعی کنید افکاری را که باعث اشک شما می‌شوند بخش‌بندی کنید. به خود متعهد شوید که بعداً این احساسات را دوباره مرور خواهید کرد و سپس به کاری که مشغول آن هستید بازگردید.

تجسم در این لحظات می‌تواند مفید باشد؛ به‌عنوان مثال، تصور کنید که افکارتان به‌عنوان عکس‌های کارتونی به تصویر کشیده می‌شوند و تصور کنید که آن‌ها را به‌طور ایمن در یک کابینت بایگانی قرار می دهید تا زمانی که فرصت مناسب‌تری برای بازبینی آن‌ها داشته باشید.

اگر نمی‌توانید احساسات خود را کنترل کنید، همیشه فرصت دارید که آن را ترک کنید. گاهی اوقات بهتر است خود را از این موقعیت دور کنید، زمانی را برای کنترل کردن خود اختصاص دهید و سپس زمانی که کنترل بیشتری بر خود دارید، پاسخ خود را توضیح دهید.

احساسات خود را رها کنید

وقتی احساس امنیت می‌کنید – چه با دیگرانی که به آن‌ها اعتماد دارید یا خودتان – باید اشک‌هایتان را به‌عنوان نوعی کاتارسیس (تخلیه روانی) در آغوش بگیرید. گریه یک ابزار ذاتی برای تنظیم هیجان است و در لحظاتی که نیاز به تنظیم دارید نباید در برابر آن مقاومت کرد. این امر یک مکانیسم داخلی برای پردازش و مدیریت احساسات شدید است.

بیشتر بخوانید : چگونه افکار غیر منطقی را متوقف کنیم

خلاصه‌ای از حافظه همیشه‌سبز

در این مقاله از حافظه همیشه سبز بررسی کردیم چرا وقتی عصبانی هستم گریه می‌کنم.

گریه یک واکنش رایج به خشم است، زیرا عصبانیت اغلب در اثر موقعیت‌هایی ایجاد می‌شود که به شما صدمه می‌زند. گریه کردن می‌تواند باعث رهایی هیجانی شود و به شما کمک کند احساسات خود را بهتر درک کنید.

بسیاری از مردم زمانی که احساس ناامیدی، عصبانیت یا خجالت می کنند گریه می کنند. وقتی عصبانی می‌شوید، بدن شما هورمون‌هایی تولید می‌کند که واکنش‌های قوی را در بدن شما تحریک می‌کنند – از ضربان قلب گرفته تا عرق کردن کف دست‌ها و از دست دادن حافظه کوتاه‌مدت.

در پاسخ به سطح استرس بالا، ممکن است گریه کنید. این پاسخ می تواند دیگران را از آسیب پذیری عاطفی شما آگاه کند و در نهایت باعث ترشح هورمون های بیشتری شود تا بدن شما را آرام کند.

اگر می‌خواهید روی کاهش اشک‌هایی که بواسطه خشمگین شدن ایجاد می شوند کار کنید – حداقل زمانی که احتمالاً برای شما مفید نیست – می‌توانید یادداشت‌برداری، تمرین قاطعیت، تغییر موضوع و کنار گذاشتن احساسات برای یک دقیقه و مرور مجدد آن‌ها در زمان مناسب یا تنفس آگاهانه را امتحان کنید.